Pierwszy festiwal, pod nazwą Biesiady Humoru i Satyry odbył się w Lidzbarku Warmińskim w 1976 r. W nazwie nawiązywano do „obiadów czwartkowych” organizowanych przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, chcąc złożyć jednocześnie hołd największemu poecie i satyrykowi epoki oświecenia – Ignacemu Krasickiemu. Patronat ideowo artystyczny wydarzenia objęła redakcja Tygodnika „Szpilki”, którego motto przewodnie brzmiało „Prawdziwa cnota krytyki się nie boi” – cytat z Monachomachii Ignacego Krasickiego. LWHiS to najstarszy festiwal kabaretowy w kraju, który w tym roku obchodzi swoją 45 edycję.
Początkowo Lidzbarskie Wieczory i Satyry pomyślane były jako przegląd kabaretów i estrad satyrycznych oraz wykonawców i twórców indywidualnych zajmujących się satyrą nieprofesjonalnie. Z biegiem lat stworzono imprezę trwającą kilka dni, łączącą różne oblicza polskiej sceny kabaretowej i będącą trampoliną do kariery wszystkich największych twórców kabaretowych w kraju. Laureatami „Złotej Szpilki” byli m.in. Ireneusz Krosny, Kabaret Moralnego Niepokoju, Neonówka czy Grupa MoCarta. Wszystkie największe gwiazdy sceny kabaretowej występują rokrocznie na scenie lidzbarskiego amfiteatru. Przez ponad 40 edycji festiwalu także w gronie jurorskim przewinęło się wiele osobistości polskiej kultury i estrady – dziennikarze, kabareciarze, śpiewacy, rysownicy, aktorzy – Maria Czubaszek, Wojciech Malajkat, Zenon Laskowik, Henryk Sawka i wielu innych. W Lidzbarku po prostu trzeba być!
Festiwal przetrwał czasy cenzury, zmianę nazwy, stan wojenny, remonty amfiteatru, nieprzychylne wybryki natury i trwa nadal na straży satyry i dobrego humoru.
Więcej na stronie https://lwhis.pl
